De eerste dagen
Blijf op de hoogte en volg Jill
08 Februari 2013 | Suriname, Zorg en Hoop
Dinsdag was het dan zover. Samen met papa, mama en Merel stapten we de auto in om m'n oma op te halen en vervolgens naar Schiphol te rijden, waar Anne al stond te wachten. Op Schiphol kwam ook Joyce om me uit te zwaaien. Ik vond het echt super dat ze er waren. Natuurlijk miste ik Stef, die ik vorige week al naar Schiphol had gebracht.. Na een kopje koffie was het dan toch echt tijd om richting vliegtuig te gaan. En ja, ik had het er echt wel moeilijk mee.
Om 14.10 zaten we dan in het vliegtuig, klaar om te vertrekken. Ik zag best op tegen 9,5 uur vliegen, maar het viel allemaal erg mee. Het idee om 9 uur lang films te kijken sprak me wel aan. Uiteindelijk heb ik twee films gezien, waarna ik hoofdpijn kreeg en een uurtje heb geslapen. Tussendoor kregen we eten, veel eten en het was erg lekker. De eerste keer roti deze reis hebben we in het vliegtuig al gehad!
We landden optijd, 19.30 lokale tijd. Heel bizar, de vergelijking tussen Schiphol en Zanderij. We landden echt tussen de bossen en het is heel klein. Daar stonden we nog best lang in de rij, het gaat allemaal rustig aan. Buiten wachtten Imro (tussenpersoon waarbij wij ons huis huren) en zijn familie met de taxichauffeur al op ons. Heel fijn dat dat al geregeld was! Onze koffers werden in een roze busje geladen, waarna we vertrokken de linker rijbaan op! Gek hoor, links rijden. Hele aardige mensen, de familie van Imro. Onderweg stopten we bij winkels waar we water konden halen, wat boodschappen voor de volgende ochtend en bami om nog iets te eten. Na ongeveer een uur rijden, kwamen we aan bij ons huis voor de komende maanden. Het is echt mooi en belangrijk: goed beveiligd. Nadat de schoonmaker Ciano ons had rondgeleid en had geinstrueerd over de sloten van het huis, hebben we de kamers verdeeld, m'n klamboe en foto's opgehangen en een beetje ingericht. Even wat bami gegeten en voor het eerst onder de koude douche gestaan, dat is echt even wennen hoor! Om 1 uur kroop ik lekker onder m'n klamboe voor m'n eerste nachtje slapen in Paramaribo.
De volgende dag stuurde Imro een taxi om ons op te halen en naar zijn huis te brengen. Samen met Imro gingen we de stad even in en hebben we meteen een Surinaamse simkaart gehaald. Verder wat boodschappen gedaan, wennen aan de temperatuur en de eerste salamanders in huis gesignaleerd. Deze eten muggen, dus ze zijn natuurlijk van harte welkom.
Gisterochtend begonnen we met een schoonmaak door het huis. Daarna hebben we onze stagescholen opgezocht. De stageschool van Fleur en Linda is lekker dichtbij, een paar minuutjes lopen. Die van Stephanie en mij liggen in dezelfde straat 4,5 km verderop. Met de taxi gingen we erheen en lopend zouden we dan teruggaan. Over 4,5 km hebben we 2,5 uur gedaan. We dachten dat we de weg wel wisten, maar ondertussen.. Gelukkig zijn er erg behulpzame mensen die graag wilden helpen. Van een jongen op straat kregen we een klein zelfgemaakt plattegrondje waarmee we uiteindelijk de weg naar huis konden vinden. Het fietsen naar school zal nog wel een avontuur worden, maar ik heb wel heel veel zin om erheen te gaan! Gisteravond voor het eerst gekookt: macaroni met diepvriesgroenten en tomatensaus. De groenteman hebben we hier nog niet gevonden, maar daar gaan we nog wel naar op zoek. Ook gaan we op zoek naar fietsen, zodat we "voorzichtig!" een rondje om kunnen.
Vandaag aan het ontbijt kwam Fleur ineens met de mededeling dat er whatsappjes binnen kwamen. De wifi doet het! Wat zijn we verwend, drie dagen wachten op wifi vonden we eigenlijk al veel.. Dus vanaf nu kan ik weer whatsappen, skypen, op facebook en af en toe een reisverslag plaatsen.
Liefs, Jill
Om 14.10 zaten we dan in het vliegtuig, klaar om te vertrekken. Ik zag best op tegen 9,5 uur vliegen, maar het viel allemaal erg mee. Het idee om 9 uur lang films te kijken sprak me wel aan. Uiteindelijk heb ik twee films gezien, waarna ik hoofdpijn kreeg en een uurtje heb geslapen. Tussendoor kregen we eten, veel eten en het was erg lekker. De eerste keer roti deze reis hebben we in het vliegtuig al gehad!
We landden optijd, 19.30 lokale tijd. Heel bizar, de vergelijking tussen Schiphol en Zanderij. We landden echt tussen de bossen en het is heel klein. Daar stonden we nog best lang in de rij, het gaat allemaal rustig aan. Buiten wachtten Imro (tussenpersoon waarbij wij ons huis huren) en zijn familie met de taxichauffeur al op ons. Heel fijn dat dat al geregeld was! Onze koffers werden in een roze busje geladen, waarna we vertrokken de linker rijbaan op! Gek hoor, links rijden. Hele aardige mensen, de familie van Imro. Onderweg stopten we bij winkels waar we water konden halen, wat boodschappen voor de volgende ochtend en bami om nog iets te eten. Na ongeveer een uur rijden, kwamen we aan bij ons huis voor de komende maanden. Het is echt mooi en belangrijk: goed beveiligd. Nadat de schoonmaker Ciano ons had rondgeleid en had geinstrueerd over de sloten van het huis, hebben we de kamers verdeeld, m'n klamboe en foto's opgehangen en een beetje ingericht. Even wat bami gegeten en voor het eerst onder de koude douche gestaan, dat is echt even wennen hoor! Om 1 uur kroop ik lekker onder m'n klamboe voor m'n eerste nachtje slapen in Paramaribo.
De volgende dag stuurde Imro een taxi om ons op te halen en naar zijn huis te brengen. Samen met Imro gingen we de stad even in en hebben we meteen een Surinaamse simkaart gehaald. Verder wat boodschappen gedaan, wennen aan de temperatuur en de eerste salamanders in huis gesignaleerd. Deze eten muggen, dus ze zijn natuurlijk van harte welkom.
Gisterochtend begonnen we met een schoonmaak door het huis. Daarna hebben we onze stagescholen opgezocht. De stageschool van Fleur en Linda is lekker dichtbij, een paar minuutjes lopen. Die van Stephanie en mij liggen in dezelfde straat 4,5 km verderop. Met de taxi gingen we erheen en lopend zouden we dan teruggaan. Over 4,5 km hebben we 2,5 uur gedaan. We dachten dat we de weg wel wisten, maar ondertussen.. Gelukkig zijn er erg behulpzame mensen die graag wilden helpen. Van een jongen op straat kregen we een klein zelfgemaakt plattegrondje waarmee we uiteindelijk de weg naar huis konden vinden. Het fietsen naar school zal nog wel een avontuur worden, maar ik heb wel heel veel zin om erheen te gaan! Gisteravond voor het eerst gekookt: macaroni met diepvriesgroenten en tomatensaus. De groenteman hebben we hier nog niet gevonden, maar daar gaan we nog wel naar op zoek. Ook gaan we op zoek naar fietsen, zodat we "voorzichtig!" een rondje om kunnen.
Vandaag aan het ontbijt kwam Fleur ineens met de mededeling dat er whatsappjes binnen kwamen. De wifi doet het! Wat zijn we verwend, drie dagen wachten op wifi vonden we eigenlijk al veel.. Dus vanaf nu kan ik weer whatsappen, skypen, op facebook en af en toe een reisverslag plaatsen.
Liefs, Jill
-
08 Februari 2013 - 18:01
Marjan(moeder Van Fleur):
Hoi Jill
Fijn dat ook jij wat van je laat horen
Pas je goed op die flierefluiter fleur van ons
Wat een prachtig stekkie hebben jullie!
Groeten uit een winters Obdam -
08 Februari 2013 - 19:36
Mariska:
Zo jullie hebben het goed voor elkaar meiden! Lekker dat je er nu eindelijk zit he na alle voorbereidingen, pva's en toetsen! Geniet van de rust, drankjes en alle leuke feestjes die vast snel komen! Ik blijf jullie volgen super leuk om te lezen allemaal! xx -
08 Februari 2013 - 21:19
Nanda:
Super leuk dat je ons op de hoogte houdt lieve nicht! Mooi en leuk geschreven! Ik wacht het volgende verslag met smart af! Veel plezier en doe voorzichtig! Liefs Nanda -
08 Februari 2013 - 23:24
Laureen:
Lieve jill! Fijn dat je veilig bent aangekomen en lekker bent gesetteld! Leuk om zo te kunnen volgen wat je allemaal meemaakt daar! Geniet er van. Liefs -
09 Februari 2013 - 14:59
Mariola:
He jill, wat leuk om je belevenissen te lezen. Iedere dag graag zo'n stukje.... Gezellig met de iPad aan tafel de verhalen van jill voorlezen, wanneer we aan het toetje zitten! Goed om te weten dat je het naar je zin hebt. -
09 Februari 2013 - 15:25
Miranda:
Dag lieve Jill, wat superleuk om je verhaal van de eerste dagen te lezen. En dat het zo goed gaat ook. Mama vertelde dat jullie ook door de familie van Imro heel hartelijk zijn ontvangen. Salemanders houden de muggen dus weg. Al spinnen gesignaleerd? Hier in Nederland is het weer wit, in Zorg en Hoop vast wat warmer. Ik heb de kaart op de bus. Zou je willen laten weten of en zoja wanner hij is aangekomen, want 'zorg en hoop' staat er niet bij. Wanneer ga je starten met de stage? En hoe was het bezoek? Hoop snel weer een berichtje te lezen. Liefs
-
09 Februari 2013 - 20:18
Jeanette Colijn (moeder Van Linda):
Hoi Jill,
Nou voor jouw ook heel veel plezier gewenst.
gr. Jeanette -
12 Februari 2013 - 19:53
Dorien:
Nu net pas jouw stukje gelezen en net Stephanie gesproken. Fijn om te horen en te lezen dat het zo goed gaat. Ben benieuwd naar jullie stagescholen. Veel plezier!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
