3416437 muggenbulten verder..

Er is weer ruim een week om en tijd voor een kort verslagje (: Ik vermaak me hier heel erg goed! We hebben altijd wel iets te doen, ik verveel me totaal niet! Op de fietsen die we hebben gehuurd kunnen we de stad prima verkennen. Heel voorzichtig, dat wel. Een wijze les van de man bij de fietsenverhuur: "Pas op, je hebt hier nooit en nergens voorrang!". Fietspaden zijn hier zeldzaam en als ze er zijn zijn ze niet zo begaanbaar als in Nederland, met af en toe een openstaande put, losliggende stenen of een plotselinge overgang in zand met grind.. Even wennen, maar het is te doen.

Zaterdag zijn we op zoek gegaan naar de centrale markt. Een super grote markt waar van alles te koop is. Van te voren zijn we goed gewaarschuwd: tas voor op je buik, let er goed op, geen waardevolle spullen om of mee. Wat een markt, heel veel mensen en kraampjes. Met wat fruit en groenten vertrokken we weer. Zondag had Imro ons uitgenodigd voor een tripje naar het dorpje Klaaskreek. Door de inwoners van dit dorp werd die dag nieuwjaar gevierd. We hebben eerst in een hutje aan de rivier gezellig gezeten, kennisgemaakt met de andere Nederlanders die mee waren en gegeten van het eten dat de zus van Imro van te voren had gemaakt. Hierna zijn we naar het feest gegaan. Heel leuk om te zien hoe de mensen hier feest vieren. Er wordt ontzettend veel gedanst en natuurlijk het nodige parbobier gedronken. Een hele leuke dag!

De volgende dag wilden we graag beginnen met het regelen van ons visum voor meer dan 90 dagen. In Nederland hebben we er al veel voor moeten doen, maar daar blijft het niet bij. Al vroeg zijn we naar het centrum gegaan voor bepaalde postzegels en een storting van 500 SRD aan het Ministerie van Politie en Justitie voor ons MKV (machtiging kort verblijf). Met de postzegels, de kwitantie van de storting en alle aanvullende documenten die we hebben verzameld gingen we de volgende dag naar het Ministerie van Politie en Justitie. Om kwart over 7 kwamen we daar aan, omdat we hoorden van andere studenten dat het altijd erg druk was en we er vroeg moesten zijn. Eerst kregen we een stempel in ons paspoort voor een verblijf van 90 dagen. Met deze stempel konden we door naar het volgende loket, waar ons werd gezegd een nummertje te pakken van de balie en te gaan zitten. Nummer 32, de wachtkamer zat helemaal vol en het was half 8. Goed, we wisten dat het lang ging duren, maar na vier uur wachten ging ik toch maar even vragen bij welk nummer ze waren. "We zijn eigenlijk nog niet begonnen.", was het antwoord. Oke! Zo kan ik me wel voorstellen dat het lang duurt. Na nog wat navraag werd ons duidelijk gemaakt dat ze niet konden garanderen dat we wel aan de beurt zouden komen die dag. Maar, we hielden vol en dat werd beloond. Om half 2 werden we geholpen. Wat bleek, je kunt een afspraak maken. Met een afspraak heb je voorrang, zo ook als je alleen om informatie komt. Tot half 2 heeft de mevrouw (de enige medewerker..) alleen op afspraak gewerkt. We hebben dus Linda hier even over ingelicht (ze had nog geen pasfoto's en kon daarom nog geen aanvraag doen), zodat zij alleen even kon komen om een afspraak te maken en de volgende keer niet zo lang hoeft te wachten. Goed, onze documenten werden ingescand en we kregen, heel fijn, nóg een nummertje waarmee we weer even konden plaatsnemen. Nou na anderhalf uur werden we bij de volgende balie geholpen, waarna we om kwart over drie gelijk met het personeel naar huis konden. Over 6 weken horen we of ons MKV is goedgekeurd en of we dus de stempel voor kort verblijf in ons paspoort kunnen laten zetten! Dat was dus een dagje 8 uur wachten.. Maargoed, we hebben het gezellig gehad!

Woensdag hadden we een afspraak met de stageschool. Stephanie en ik zitten op scholen die vallen onder dezelfde stichting "Scholen met de Bijbel", daarom konden we met z'n tweeën op gesprek bij het hoofd hiervan. Leuke kennismaking, wat huisregels en gang van zaken gehoord. Hierna kon ik meteen kennis maken met de directrice van de Blufpandschool, de school waar ik de komende vier maanden stage ga lopen. Ik zat er nog geen vijf minuten toen ze werd gebeld met de vraag of Stephanie ook bij haar op school mocht stage lopen. Er was geen plek op haar stageschool in de onderbouw, dus ze komt ook op de Blufpandschool, gezellig! Na een rondleiding langs de lokalen en kennismaking met alle juffen mochten we een paar uurtjes kijken in de klas waar we les zullen gaan geven. Stephanie bij de kleuters en ik ga naar klas 2, groep 4. Het was heel bijzonder om te zien, het is zo anders! Er zitten maar 12 kinderen in de klas waar ik kom. Om 1 uur ging de bel en na een gebedje gingen de kinderen én de leerkracht naar huis. Dinsdag ga ik nog een dagje observeren in de klas, waarna ik woensdag dan echt ga beginnen. Ik heb er zin in! 's Middags zijn we op zoek gegaan naar een sportschool, jaja ook hier moet er wat gedaan worden! We hebben meteen een schema in ons hoofd voor de week met leuke groepslessen.

De volgende dag zijn we wat aan ons witte kleurtje gaan doen. We zijn lekker gaan zwemmen en zonnen bij een leuk zwembad in het centrum. 's Avonds zijn we meteen naar de sportschool gegaan ons in te schrijven en meteen maar een groepsles mee te doen: BBB step. Zo! dat was even zweten! Maar heerlijk hoor, even gesport te hebben. Ook zijn we voor het eerst uit geweest in de Havana Lounge met twee meiden die we zondag tijdens het tripje naar Klaaskreek hadden ontmoet. Een super gezellige avond!

Vrijdag een rustig dagje en tijd voor een grote was, voor zover dat gaat in een afwasteiltje.. In de wasmachine kunnen we niet wassen met warm water, het water moeten we namelijk met een slang uit de kraan halen en in de wasmachine laten lopen en dit is koud. Vuile was doe ik dus met de hand met water uit de waterkoker. Niet erg hoor, het is ook weer zo gedaan.

Gister hadden we ons eerste tripje gepland: Dolfijnen en Kaaimannen tocht! Om kwart voor vier moesten we in Leonsberg zijn. Omdat onze taxichauffeur eigenlijk best wel veel te laat was om ons te brengen, kregen we een iets versnelde rit van hem.. Rode stoplichten deden hem niks, hij vloog door de bochten, haalde zoveel mogelijk auto's in en maakte flink gebruik van de toeter. Ik was blij dat ik weer op de grond stond.. Maaar, we waren er om kwart voor 4! Met 17 Nederlanders vertrokken we in een boot met een gids de Suriname rivier op. Na een hele tijd turen naar een vin of stukje hiervan, kwamen ze na verloop van tijd toch wel erg dichtbij. Het is me zelfs gelukt om een goede foto te maken waarop toch echt wel een dolfijn is te herkennen! Heel gaaf om dolfijnen zo in het wild te zien! Na het avond eten bij iemand thuis in een dorpje aan de rivier gingen we in het donker een stukje verderop een smal bootje in om kaaimannen te spotten! Best eng zo met z'n vieren en kaaimannenvanger in een bootje in het donker tussen de kaaimannen. We mochten niet te veel bewegen, dit bootje kon namelijk wél omslaan. Na een zoektocht naar oranje ogen van de kaaimannen hebben we er een aantal zien liggen. Onze gids kreeg het alleen niet voor elkaar om er één te vangen. De andere kaaimannenvangers wel, dus we hebben ze evengoed even kunnen vasthouden. Ook veel gespotte en gevoelde beestjes deze trip: muggen. Je zult het niet snel bedenken, maar ondanks de lange broek, lange sokken, dichte schoenen, lange mouwen, poncho en dikke lagen Deet, hebben deze gemene beestjes het toch voor elkaar gekregen om m'n hele lichaam te bedekken met rode bulten. Bedankt. Jeuken is dan ook een nieuwe dag- en nachtbesteding geworden voor me. Maar ik heb een super leuke dag gehad!

Nu heb ik wel weer genoeg gezegd. M'n korte verslag is al iets uitgebreider geworden.. Ik ga lekker watermeloen eten!

Liefs, Jill